AKHIRNYA SEBUAH GOSSIP

Pendek cerita. Yasmin adalah anak Abg Man yang bongsu. Masa tu dia form 5, kira tahun tu dia nak ambik SPM lah. Oleh kerana Abg Man ni duda dan anak2 nya yang lain ada yang bekerja dan ada yang masuk U, maka selalunya dia akan membawa Yasmin kekantin jika shift dia bertugas. Nak jadi cerita, ada beberapa subjek yang Yasmin agak kurang faham dan Abg Man meminta bantuan sy untuk mengajar Yasmin. Mula tu agak keberatan sebab masalah masa dan tempat, tapi disebabkan tak sampai hati nak menolak, maka sy pun bersetuju. Jadi tempat mula2 sy mengajar Yasmin ialah…..of coz, di kantinlah. Sy mengajar waktu orang tiada ( bukan waktu makan)…Nampak? Nampak? Bukan situ timbulnya gossip!

Oleh kerana kantin tu tak berapa selesa, maka sy pun memberitahu Abg Man nak ajar Yasmin di perpustakaan, lagipun sy boleh belajar sekali ( yelah tu) So daripada situ, sy dan Yasmin pun mulalah mentelaah di perpustakaan. Nampak? Nampak? Bukan situ timbulnya gossip! So bila dan dimana timbulnya gossip?

Sebenarnya yang menimbulkan gossip ialah sewaktu si Yasmin ni memberikan sy hadiah tanda terimakasih dia kerana sy mengajar dia. Masa tu 2 bulan sebelum SPM dan sy dah pun berhenti daripada mengajar dia untuk dia mengulangkaji sendiri. Masalahnya, ialah hadiah tersebut di berikannya kepada Abg Man dan kebetulan sy tak pun terserempak dengan Abg Man, so hadiah tu di pesankan Abg Man kepada orang lain. Kat hadiah tu ada tertera nama sy dan pengirimnya dengan ucapannya sekali. Sayangnya yang jadi pengantar hadiah tu adalah orang kuat CNN. Habis satu blok dia cerita pasal hadiah tu….daripada hanya sebuah hadiah, bila sampai ke telinga kawan bilik sy bukan setakat hadiah, sy pergi berjalan dengan Yasminlah, sy makan berdua dengan Yasmin lah, sy pergi rumah dialah…dan macam-macam lagi…Yasmin kini dah pun bekerja dan menjadi seorang eksekutif di salah sebuah syarikat swasta di KL. Abg Man? Dah berhenti dan bukak catering sendiri. Sy? Keep blogging….

JANGAN TERKEJUT SAKAN YE

Seperti yang sy katakan dalam entry yang lepas, blog Jom Santai Sekejap akan melakukan beberapa rombakan kabinet terutama pengurangan widget2 yang melambatkan proses pembukaan blog ni, so andai kata kalau masa anda semua bukak blog ni, tiba-tiba tinggal entry je, tak ada shoutmix ke, tak ada kata2 aluan ke.. abaikan sajalah ye. Rumah tengah renovate, memang macam tulah rupanya:-) tetapi kalau nak tinggalkan jejak bertapak, anda tinggalkan aje kat ruangan komen dalam entry tu, nanti sy akan balas balik, jika ruangan shoutmix tak adalah, kalau ada tu gunalah sebanyak mungkin...

Buat masa ni berat blog ni memang berat, biasalah, masa mula2 berblogging pantang nampak orang lain ada widget tu, nak jugak...ada yang pelik2 sikit, nak jugak...kesudahannya penuh muatan, tu pun nak tambah lagi sebab biasalah, bila nampak benda baru......Jika anda nak check muatan blog anda, just pergi kat entry sy yang bertajuk 'Berapa berat blog anda'...rasanya dalam bulan February entry tu.

SIAPA YASMIN?

“Kecoh satu blok yang kau ada affair dengan Yasmin” tiba-tiba rakan sebilik sy, Badrul student part 5 dalam jurusan business studies bersuara sebaik saja melangkah masuk kedalam bilik.

“Mana lu dengar ni? Apa yang lu dengar?” Sy bertanyakan kepada Badrul sambil beberapa rakan sebilik sy sudah mula memasang telinga.

“Tadi masa aku kat kantin, aku dengarlah mamat-mamat sebelah aku tu cakap yang Yasmin sekarang dah ada pak we, student accounts.. siap mention nama lu lagi. Famous betul lu sekarang ni..” Badrul menerangkan kepada sy.

“Hahahaha…….” Sy cuma ketawa saja dan sy pun menerangkan cerita sebenarnya kepada rakan sebilik sy tu…..

Ceritanya begini. Yasmin ni adalah anak kepada Abang Man yang merupakan salah seorang pekerja kantin di salah sebuah asrama UiTM. Sy dah kenal dia sejak daripada masa sy masuk UiTM dulu… err Abang Man ye, bukan Yasmin. Macam mana sy boleh rapat dengan Abang Man ni ialah sebab tiap2 hari Sabtu dan Ahad sy selalu orang yang paling lewat breakfast. Bukan sebab sy sengaja nak makan lambat, tapi sebab sy nak dapat extra telur separuh masak. Selalu dapat 2 biji je. Tapi kalau datang lambat, oleh oleh kerana orang dah tak ada, so bolehlah ambik extra…daripada mula2 sy kena marah dengan Abang Man sebab lambat dan suka ambik lebih kepada menjadi rapat dan kamcing… sampaikan lepas tu, kalau sy datang cepat pun, Abang Man tak kisah kalau sy ambik lebih telur separuh masak….tapi kalau Abang Man jagalah, kalau orang lain…harus kena sumpah seranah. Kadang2 tu, bila sy nampak pekerja kantin tu tukar orang, sy akan beratur balik seolah-olah baru datang breakfast…..

So kenapa sy di gossipkan dengan Yasmin? Emmmm lepas nilah ye.  

OH TIDAK..SY KENA GOSSIP!!

Pernahkah anda digossipkan? Kat tempat kerja ke, kat Universiti ke, kat taman perumahan rumah anda tinggal ke? Sy? Dengan Lisa Surihani? No..no. Sy jarang digossipkan dengan sesiapa tapi sy selalu menggossipkan orang…ahakss. Adakala gossip ni seronok bila mendengarnya nak2 bila digossipkan dengan yang cun-cun ke, yang handsome ke..memang teruja sekejap walaupun sebenarnya kita tak ada apa-apa pun tapi sebab diorang tu cun dan handsome, kita biarkan saja tanpa menafikannya. Ada jugak gossip yang tak berapa sedap kita dengar, sampai nak buat press conference untuk menafikan sekeras-kerasnya…tu untuk artislah, kita yang kat blog ni dah tentu buat kenyataan di blog sendiri dengan tajuk “ SAYA TIDAK BERSALAH”….

Emmm kan sy lupa nak cerita apa tadi..oh ya, sy nak kongsi cerita pasal satu ketika sy di gossipkan masa sy belajar dulu. Kecoh satu….satu…satu bilik je. Emmm…lepas lunch nanti sy cerita ye, lagipun bagi peluang kak ct kita masak dulu.

CUBA RENUNGI MATAKU INI

Gurrrp!!

Kat office buat kerja mengadap computer. Sambil makan tengahari mengadap laptop ( orang lain, bukan sy..kalau pasal makan, sy memang beri sepenuh tumpuan kepada makanan) Petang2 sambil makan rojak dengan cendul, mengadap handphone. Kat rumah, masa makan mengadap handphone lagi. Elok2 nak landing tidur, boleh mengadap lagi laptop buat blogwalking pulak...So, seharian mata kita ni asyik mengadap screen yang kadangkala boleh membahayakan mata kita tanpa kita sedari. So, hari ni sy bagi sedikit petua bagaimana untuk menjaga mata kita terutama yang celik IT ni...Antaranya:

1) Dalam 10 ke 15 minit menggunakan computer/laptop, buat senaman dengan kenyit mata anda beberapa kali, make sure jangan berhadapan dengan orang,nanti tak pasal2 anda kena 'pang!!!' hinggap di pipi anda.

2) Jika computer/loptop tu dah macam ibarat buah hati anda tak boleh nak berpisah, kenalah anda beli cermin mata khas untuk mengelak sinaran terlampau daripada monitor walaupun anda tidak rabun. Bukan cermin mata yang gelap ala2 Terminator tu ye...

3) Kalau sekali sekala anda ketiadaan idea, atau termenung sekejap lepas baca entry sy ni...jangan tenung lama2 pada monitor anda, sebaliknya tenung ke arah lain..bila anda nak menaip balik, barulah anda tgk balik monitor. Ianya boleh merehatkan mata anda daripada cram.

4) Kata orang mata anda akan terasa segar jika melihat benda berwarna hijau. Betul tu, tapi bukan warna hijau di screen anda sebaliknya hijau yang semulajadi kat luar sana...Tumbuhan hijau ke, awekss atau balaksss pakai baju warna hijau ke, ice cream baskin robin green tea tu ke....(lapar pulak rasanya)

5) Duduk sekata dengan monitor anda. Jangan terlalu jauh dan jangan terlalu dekat. Jangan terlalu tinggi dan jangan pulak anda melanguk macam tgk papan kenyataan..seelok2nya mata dan monitor separas atau tinggi sedikit...

So itu serba sedikit petua kali ini...opsss, mata sy sudah mula pedih, masa untuk sy kenyit2 sekejap...:-) 

BEGINIKAH AKHIRNYA NANTI?

Ehsan Google

Semalam adalah seorang supplier dan jugak sy anggap kawan menghantar barang stationery ke office sy, sepatutnya dia hantar beberapa hari yang lepas, tetapi lewat. Sesampainya di office dengan barangan tersebut, dia pun beritahulah yang dia tak dapat datang kerana menghantar ayahnya ke hospital sebab strok. Nasib baik barang tu semua tak adalah penting sangat, hanya untuk tambah stock yang sudah berkurangan… Tapi sy bukanlah nak cerita pasal stock, bukan jugak nak cerita pasal strok mahupun ayahnya tetapi cerita pasal adik beradiknya. Sebab apa? Kerana mengikut ceritanya, daripada ramai adik beradik dia, cuma dia sorang saja yang menjaga ayahnya selama ini ( selain daripada maknya ) walaupun adik beradik dia semua tinggal berdekatan. Tak kiralah samada menghantar ke hospital, makan minum, perbelanjaan harian dan sebagainya. Walaupun dia bekerja sendiri tetapi sepatutnya beban tersebut opsss tanggungjawab tersebut haruslah dipikul samarata dengan adik beradiknya atau setidak2 nya meringankan sedikit kerja kawan yang sorang ni..tapi semua buat hal masing2. Dah 5 kali ayah dia kena strok dan kesemuanya dia yang handle serta menjaga ayahnya… Terharu jugak sy mendengarnya tetapi sekurang2nya ada jugak seorang anak yang sebegitu, kalau semuanya bersikap tak ambil peduli, mana lah tempat ibubapa kita nak bergantung…rumah orang tua?

ROMBAKAN BERMULA

Sambil sy menulis entry ini sambil2 itu jugak sy melakukan sedikit demi sedikit rombakan dalam blog ini. Rombakan bukanlah dari segi penukaran template dan sebagainya tetapi dari segi pengurangan widget dan perubahan entry akan datang kerana rasanya terlalu banyak sangat widget dalam blog ini yang melambatkan sedikit proses masa nak bukak blog ni. Dari segi template pulak sy belum lagi bersedia nak menukarnya kerana walaupun nampak macam 'old fashioned' sikit tetapi sebab daripada mula blog ini berwajah begitu, rasa sayang pulak nak menukarnya. Widget2 yang sy kurangkan pun tak adalah banyak sangat, nanti kalau buang banyak sangat, hilanglah pulak seri blog ni yang sememangnya tidak seseri blog anda semua...uuhukkksss.

Cakap pasal blog ni, petang tadi sy ada terbacalah majalah In Trend atas tajuk 50 blog pilihan dan diantaranya yang berada dalam pilihan majalah tersebut adalah blog cik epal, red mummy dan jugak jejariruncing. Sy rasa tak perlulah sy ulas lebih lanjut siapa diorang ni sebab memang dan famous. Cuma sejak kebelakangan ni semakin ramai blogger yang mendapat tempat dalam majalah-majalah. Satu petanda baik untuk bloggers..

CERITA PENGAWAS SEKOLAH

“Semua bangun!! Selamat pagi cikgu”

Ahaksss, itu adalah perkataan yang biasa sy dengar sewaktu zaman sekolah rendah dulu. Entah kenapa tiba2 teringat pulak zaman sekolah rendah. Masa sekolah rendah dulu, sy pernah menjadi penolong ketua pengawas, jadi salah satu kerja sy yang paling sy suka ialah menjaga pintu pagar sekolah untuk mencatit atau mengawas sesiapa yang datang lambat…tapi sebenarnya sy bukanlah nak ambik nama diorang pun, semua sy bagi lepas…nak tunjuk baik sebenarnya. Bila time waktu masuk rehat, sy paling suka picit loceng..bukannya apa, nak tunjuk baik sebab sy suka bagi 2 atau 3 minit lambat daripada masa sebenar. Masa waktu rehat, sy paling suka memerhati di kantin sekolah, bukannya apa..abang2 kantin masa tu selalu bagi sy makan free sebab kawal budak2 supaya tak berebut. Seronok sebenarnya zaman sekolah rendah ni…emm lepas ni tak balik tgk ada tak gambar2 masa sekolah rendah dulu. Rambut masa tu pun sikat punyalah lurus, siap ada garisan lagi pembelah rambut kiri kanan….

SURATAN ATAU KEBETULAN

Sesuatu yang tak disangka, seringkali mendatangi kita..itukah suratan dalam kehidupan atau sekadar satu kebetulan?..Pernah dengar ayat ni? Yupp..sebaris lirik awal lagu Kenny, Remy dan Martin yang bertajuk suratan atau kebetulan yang memang amat2 sy suka dengar..kadangkala, walaupun kita tidak mengalami situasi tersebut, tapi bila dengar saja lagu ni, terasa macam kita berada disitu...pergghh jiwang pulak hari ni.

Kadangkala kita seringkali bertemu dengan sesuatu peristiwa atau seseorang berulang kali. Kebetulan kah itu? Mungkin jugak. Tapi sejak daripada itu, berlaku pergolakan dalam hati tentang satu keinginan untuk tahu lebih mendalam tentang perkara atau seseorang itu menyebabkan anda memasuki satu lagi era baru dalam kehidupan kita. Bukan saja kehidupan anda berubah, malah tingkah laku, sikap dan sifat anda jugak akan mengikuti alunan dan arah destinasi yang anda pilih..Jika anda rasa kebetulan itu menjanjikan satu kebahagiaan dan sinaran yang anda harapkan, pastinya satu ketika ianya bukan lagi kebetulan untuk anda.

Pertemuan sekali ini, bagi diriku amat beerti, tetapi ku bimbang untuk menyatakan, bimbang kan berulang kesilapan....yuppp itu bait lirik terakhir lagu suratan atau kebetulan.

BILA CINTA TAK LAGI BERMAKNA

Hana. Begitulah nama kawan sy yang sekuliah dengan sy satu ketika dulu di UiTM. Walaupun sy kurang mengenali beliau secara dekat tetapi sy banyak mengetahui tentang dia melalui rakan sebilik sy yang kebetulannya ‘girlfriend’ dia ni adalah sahabat baik Hana. So dipendekkan cerita….

Hana ni dulunya seorang yang periang dan mesra orangnya. Sentiasa menjadi perbualan di mulut2 pelajar senior kerana kecantikannya sampai ramai yang berebut2 untuk mengambil dia menjadi adik angkat..( asalnya lah tu ) tetapi semua usaha dioang gagal kerana Hana sudahpun mempunyai tunang yang pada masa itu sudah bekerja sebagai akitek. Satu hari tu, Hana kelihatan sugul dan macam biasalah, kawan sy dan girlfriend dia ni pun bertanyakan kenapa dia kelihatan sedih dan dia menjawab bahwa sesuatu yang buruk telah berlaku kepadanya..pada mulanya kami ingatkan mungkin dia sudah putus tunang atau sesuatu berlaku kepada keluarganya…tapi rupanya tekaan kami silap. Tunangnya yang kami nampak cukup baik dan setia telah ditangkap berkhalwat dengan office mate dia… Sy dan kawan sy tak lah dapat berbuat apa2 memandangkan kami bukanlah rapat dengan dia, jadi kami biarkan girlfriend kawan sy ni yang memujuk dan membawa dia pergi untuk menenangkan hatinya. Selepas itu, Hana tidak lagi seriang dan seceria dulu serta tiada lagi senyuman mesra.....

Kadangkala, manusia memang mudah benar berubah walaupun pada dasarnya mereka kelihatan jujur. Siapa sangkakan, bila cinta tak lagi bermakna…..