Dulu...dulu....dulu pernah sy bekerja di Segamat. Kalau hari minggu, sy akan balik ke rumah parents sy di Johor Bahru. Waktu tu, kat Segamat memang tak ada apa2 tempat menarik kecuali tempat makannya.. Panggung wayang pun cuma ada satu aje, itu pun dia dok tayang cerita lama2 je..Sekarang Segamat dah berubah, kecuali banjir...tang tu memang susah nak ubah, tiap kali musim tengkujuh, pasti banjir..cuma antara teruk atau tidak jelah...
So, apa yang sy nak cerita? Jeng jeng jeng.....
Adalah pada satu malam...maksud sy tengah malam. Sy bertolak balik ke Segamat dan untuk pengentahuan anda, perjalanan ke Segamat memang gelap dan penuh dengan hutan...satu ketika bila sy sudah melepasi bandar yong peng, jalan sudah mula berkabus...tiba2 aje. waktu tu adalah dalam pukul 2 pagi. Kenapa sy bertolak tengah malam? Soalan yang bagus...sebabnya sy homesick..ahakssss. Lagi lambat balik, lagi sy suka. Walaupun jalan ke segamat gelap dan berhutan, ramai jugak yang menggunakan jalan tu tengah2 malam termasuk sy....
Oleh kerana kabus tiba2 aje muncul, sy pun terasa cuak jugak, lalu sy pasang lagu kuat2 untuk menghidari rasa tak tentu sambil mulut ni kumat kamit baca apa saja yang sy ingat....tiba-tiba di depan sy kelihatan ada seorang lelaki tua berbaju putih berdiri di tempat menunggu bas yang di perbuat daripada kayu...perghhh teringat sy cerita 7 perhentian...tapi yang tu hantu dia cantik....
No comments:
Post a Comment
TerimàkàŚih di àtàŚ komen-komen àndà.
Śemugà ŚentiàŚà cerià dàn Śàlàm Śàntài